تبدیل کدهای برنامهنویسی به یک بستهی قابل نصب یا یک برنامهی قابل اجرا روی سیستمعامل ممکن است شامل چندین مرحله کامپایل، کپی فایل، فشردهسازی، بسته بندی و موارد دیگر باشد که انجام این کارهای تکراری، در دفعات زیاد تنها سبب از بین رفتن زمان خواهد شد. برای آسان شدن تبدیل کدها به بستهی قابل نصب یا بستهی قابل اجرا، ابزارهایی به نام Build System از گذشته ایجاد شده بودند. از نخستین برنامههایی که وظیفهی Build یا ساخت بستههای اجرایی را بر عهده دارد، نرمافزار Make است که نخستین بار در سیستمعامل یونیکس قرار گرفت. در گذشت زمان نگارشهای متفاوتی از این نرمافزار برای سیستمعاملهای دیگر و با امکاناتی کمتر و بیشتر از Make توسعه یافتند.
نرمافزار Gradle ( گریدل ) یک ابزار «ساخت» یا Build System جدید و مدرن است که با زبان جاوا توسعه یافته است و شرکت گوگل تصمیم گرفت از آن در نرمافزار Android Studio بهرهبرداری کند. علت این انتخاب، قابلیت توسعهی بالای این نرمافزار و همچنین امکانات روزآمد و مفید آن بوده است. همچنین نوشتن اسکریپتهای لازم با این برنامه به یادگیری زبانی جدید( مانند ابزارهای سنتی ) نیاز ندارد. بلکه با استفاده از زبان جاوا به سادگی میتواند اسکریپتهای دلخواه و افزونههای مورد نیاز را به Gradle افزود.
Gradle یک سیستم بیلد متن باز و اتوماتیک می باشد که بر خلاف دو بیلد سیستم Ant و Maven که از XML استفاده می کنند بر اساس زبان Groovy کار می کند. Gradle مزایای دو بیلد ستستم Ant و Maven را در خود جمع کرد و همین باعث محبوبیت و قدرت و انعطاف پذیری بالای آن شد. امروزه گوگل در نرم افزار اندروید استودیوی خود که برای توسعه ی برنامه های اندرویدی از آن استفاده می شود از Gradle استفاده می کند.
سرفصل های دوره آموزشی Udemy Gradle Fundamentals:
– معرفی
– ساختن پروژه جاوا با گریدل
– وابستگی
– ساختار پروژه
– وظایف مرتفع
– Gradle Profile و Cloud
– نتیجه