امروزه بانک های اطلاعاتی مانند Oracle،MySQL، SQL،Server،Access،و غیره … از جمله ارکان مهم یک نرم افزار کامپیوتری محسوب می شوند. برنامه نویسان قدیمی و با تجربه به خوبی به یاد دارند که در چند دهه گذشته، خود برنامه نویس علاوه بر نوشتن سناریو و کدهای برنامه، می بایست بستر ذخیره سازی دیتا را از پایه بنا نهاده و تمامی اطلاعات را ضبط و مدیریت می نمود. اما با گذشت زمان و کثرت اطلاعات و اهمیت پردازش داده ها، وظیفه خطیر مدیریت Data، به طور تخصصی به نرم افزارهای این حیطه واگذار شد. در زبان های برنامه نویسی مدرن امروزی، برنامه نویس تنها به کار برنامه نویسی پرداخته و فقط با یک پل ارتباطی مانند ODBC،JDBCوامثال آن، بدون کوچکترین دانشی از طریقه عملکرد درونی یک بانک اطلاعاتی، با آن ارتباط برقرار می کند. برنلامه نویسان جاوا برای ارتباط با Base Data از پل ارتباطی JDBC (Java Data Base Connectivity) استفاده می کنند.